Warecka Akademia Wiedzy w „Dworku na Długiej” zaprasza na wykład Moniki Agnieszki Klimowicz, pt. „SKRZYDLATE DEMONY”, który odbędzie się w czwartek,17 marca 2016 r. o godz. 17:30.
Jest to temat z pogranicza ornitologii – psychologii i kulturoznawstwa. Czyli… czeka nas seria zadziwień i zaskoczeń, poczynając już od …systematyki. Rzecz tyczy ptaków z rodziny krukowatych – sójki, sroki, orzechówki, kawki, wrony, gawrona i kruka. I zapowiadane zaskoczenie: rodzina ta należy do rzędu WRÓBLOWATYCH i podrzędu: ŚPIEWAJĄCYCH (OSCINES). Trudno nam zaakceptować fakt, że dźwięki, które wydaje gawron lub sójka to … śpiew. Dlaczego więc systematycy tak je sklasyfikowali? Otóż dlatego, że ptaki te posiadają aparat umożliwiający śpiewanie: pięć par specjalnych mięśni krtani dolnej. Możliwości więc mają, a co z nimi robią? – Ich sprawa. My zdecydowanie wolimy słuchać
z ukochaną koncertu słowika niż … wrony. Prawda? Takich ciekawostek mamy jeszcze wiele. Na przykład:
–SÓJKA – (Garrulus glandarius) czyli ,,hałaśliwy ptak lubiący żołędzie”. Jest ona wielką przyjaciółką dębu ( bo te ciężkonasienne drzewa bez niej nie mogłyby się rozmnażać) i systemem alarmowym lasu (zawsze pierwsza wypatrzy nieproszonego gościa).
–SROKA – ( Pica pica). Ponad połowa długości jej ciała (44 – 46 cm) to ogon. Z nią właśnie wiążą się liczne opowieści o złodziejstwie: np. legenda o żółtej damie z zamku w Liwie. Tymczasem ten ptak wcale nie kradnie, tylko … prowadzi badania!!
–KAWKA– (Corvus monedula). Najmilszy i najsympatyczniejszy z krukowatych. Ona jedna odważyła się zakładać gniazda w siedzibach ludzkich i dlatego tylko ona potrafi zatkać nam komin lub przewód wentylacyjny. U niej też możemy obserwować albinizm ( w różnym stopniu natężenia).
-GAWRON – ( Corvus frugilegus) – znany przede wszystkim z tego, że towarzyszył ongiś oraczom, że ma ,, wyleniały dziób i gustowne portki, a także z gwarnych, licznych lęgowisk na wielkich, starych drzewach (topolach nawet w środku wsi i miasteczek). Wtedy też ,, dekorują” wszystko i wszystkich białymi kleksami.
–WRONA – (Corvus cornix) – ptak nagminnie mylony z gawronami. Czym one się różnią? Przede wszystkim tym, że wronę znacznie trudniej spotkać i wcale nie jest ona czarna, tylko siwa – jak nazwa wskazuje. Ale… od Hiszpanii po Kamczatkę występują – niekiedy także całkiem czarne wrony.
–KRUK – (Corvus corax) – na Mazowszu raczej ich nie spotkamy, bo kruki są „odludkami”. Potrzebują wielkich drzew do budowy swoich gniazd (tak – bo budują zawsze dwa)i terytorium o promieniu nawet 10 km. Ciekawe, że gniazda wewnątrz wylepione są gliną.
Wszystkie krukowate uchodzą za ptaki wyjątkowe, niezwykle tajemnicze, nieprzeciętnie inteligentne i sprytne. Obserwacje ich zachowań zawsze budziły zdumienie i były kanwą wielu legend, strasznych opowieści, wierzeń i zabobonów. Budziły lęk „złowieszczymi” wołaniami i … trupożernością!
Posłuchajmy więc, czego dowiedziała się o nich Monika Agnieszka Klimowicz. Zapraszamy do Dworku na Długiej w czwartek, 17 marca o godz. 17:30.To temat dla wszystkich zainteresowanych relacjami człowieka ze światem zwierząt, a także obalaniem mitów na temat życia tych „naszych braci mniejszych”. Wstęp wolny, serdecznie zapraszamy!
Koordynator WAW w „Dworku na Długiej”
Hanka Szczepanowska
