Kwiecień jest miesiącem, który nierozerwalnie kojarzy się z osobą Jana Pawła II. Dnia 2 kwietnia przeżywamy rocznicę śmierci Papieża Polaka. Do dziś żywe są w nas wspomnienia z tego, co się wówczas działo. Tysiące ludzi pogrążonych w modlitwie, zadumie, refleksji. Przerwany, w przeddzień śmierci Papieża, mecz Lecha i Pogoni – na środku boiska kibice obu klubów modlili się w intencji Papieża i odśpiewali: „Jeszcze Polska nie zginęła…”. Pamiętamy znicze zapalone na ulicach miast, czy przydrożnych kapliczkach po informacji o jego śmierci. Ta śmierć poruszyła wszystkich. I wreszcie sam pogrzeb. Rzym. Miliony pielgrzymów, pragnących pożegnać ukochanego Papieża. I ta otwarta księga Pisma Świętego zamknięta nagle przez wiatr… Symbol – Jan Paweł II powraca do Domu Ojca. Wówczas powstało pytanie, czy to koniec epoki JPII? Jednak banery z hasłem „Santo subito – natychmiast święty” zwiastowały rychłą kanonizację naszego rodaka. To co w końcu wydarzyło się 27 kwietnia 2014r. miało niezwykły wymiar. Po raz pierwszy w historii Kościoła ogłoszono świętymi dwóch papieży – Jana Pawła II i Jana XXIII, w obecności dwóch żyjących papieży – emeryta Benedykta XVI i urzędującego Franciszka. Dla Polaków to także niezwykła data – od tego momentu Jana Pawła II możemy z wielką dumą nazywać Świętym.
W ramach obchodów 13 rocznicy śmierci Jana Pawła II Koło teatralno – filmowe ze Szkoły Podstawowej w Michałowie przygotowało przedstawienie, pragnąc upamiętnić na swój dziecięcy sposób tego Wielkiego Polaka. Zanim aktorzy wyszli na scenę, zgromadzonej widowni zaprezentowano fragmenty pochodzące z przemówień i homilii Jana Pawła II. Z głośników popłynęły m.in. słowa: „Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością, taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym”. Słowa te będące zarazem wezwaniem i pożegnaniem były najlepszym wprowadzeniem w atmosferę wieczoru 2 kwietnia 2005 roku. Uczniowie zaprezentowali trzy scenki pantomimiczne. Pierwsza to modlitewne czuwanie. Druga przedstawiała rodzinę podczas codziennych zajęć, a trzecia to przerwany przez kibiców mecz piłki nożnej. Wszystkie scenki ukazywały reakcje różnych ludzi na pojawiającą się informację o śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II. Następnie dzieci zaśpiewały piosenkę pt. „Znowu Cię spotykam”, której towarzyszył film, przypominający m.in. zamykaną przez wiatr księgę podczas pogrzebu Jana Pawła II. Prezentując za pomocą rytmicznej melorecytacji życiorys Jana Pawła II młodzi aktorzy pokazali Jego drogę do świętości. Poza tym podjęli też próbę odpowiedzi na pytanie – jak w aktualnej sytuacji możemy odczuwać obecność Świętego Jana Pawła II? Dzieci wskazały, iż drogą ku temu jest modlitwa, zagłębianie się w jego poezję, słuchanie jego homilii czy wykonywanie pieśni, które on osobiście bardzo lubił śpiewać, jak np. „Góralu, czy ci nie żal“. Jak łatwo się domyśleć, chodzi też o słynną „Barkę“, która towarzyszyła Ojcu Świętemu przez cały jego pontyfikat. Ta właśnie pieśń była zwieńczeniem przedstawienia, a do jej wykonania młodzi artyści zaprosili wszystkich widzów.
Przedstawienie o Świętym Janie Pawle II obejrzeli nie tylko uczniowie i nauczyciele Publicznej Szkoły Podstawowej w Michałowie, ale również uczestnicy niedzielnej Mszy świętej w kościele parafialnym we Wrociszewie. Występ z pewnością ożywił w starszych widzach wspomnienia związane z osobą Jana Pawła II, a uczniom przybliżył postać jednego z największych naszych rodaków. Natomiast przesłanie Ja jestem niech napawa nas otuchą, że Jan Paweł II wstawia się za nami u Boga i że kiedyś spotkamy się z nim w Domu Ojca.
PSP Michałów
