Więcej
    Strona głównaBlogiPatroni wareckich ulic 6… Bracia Lubert

    Patroni wareckich ulic 6… Bracia Lubert

    W połowie poprzedniego roku rozpoczęliśmy za „Kurierem Wareckim” prezentację na łamach warka24.pl patronów naszych ulic, którzy są jednocześnie rodowitymi warecczanami. Po Aleksandrze Gajewskim, Józefie Manczarskim, Zygmuncie Ledóchowskim, Wiktorze Krawczyku, Feliksie Nowakowskim czas na Braci Lubert.

    Poniżej prezentujemy dwa artykuły, pierwszy z październikowego „Kuriera” opracowany przez Tadeusza Kulawika na podstawie materiałów Józefa Ruszkowskiego i Zdzisława Szeląga i drugi, który jako uzupełnienie przesłał na adres redakcji Ireneusz Lubryczyński.

    Lubertowie – rodzina przemysłowców zasłużona dla kraju i Warki. Wg przekazów rodzinnych Aleksandra Gajewskiego początek dał jej żołnierz napoleoński, który zimą 1812/1813 chory, zmarznięty i źle ubrany zatrzymał się w jednym z domów w Warce. Przyjęty został tak gościnnie, że założył tu rodzinę i zdecydował się pozostać na stałe w mieście. Imienia jego nie znamy. Syn jego, Wojciech (ur. 1830) założył w Warce mały warsztat ślusarski położony na terenie znajdującym się między ul. Niemojewską i Piekarską (obecnie ul. Lotników). W warsztacie tym wykonywał żabki i podkówki do butów wojskowych. Wojciech miał sześcioro dzieci: Władysława, Józefa, Jana, Stanisława, Annę i Bronisławę.

    Warsztat Wojciecha przejęli dwaj jego synowie: Władysław i Józef Lubertowie i w 1891 przekształcili go w Fabrykę Okuć Budowlanych i Odlewnię Metali „Bracia Lubert” (FOB), której współwłaścicielami była liczna rodzina. Zatrudnili oni dwóch mistrzów: kowala-gisera Dominika Górskiego, późniejszego dziadka Aleksandra Gajewskiego oraz Jana Jatymowicza, męża siostry Bronisławy. Zarówno Władysław, jak i Józef pod kierunkiem wspomnianego Górskiego uczyli się zawodu w Zakładach Lilpopa w Warszawie.

    Władysław Lubert, s. Wojciecha miał czworo dzieci: Jerzego, Janusza, Jadwigę i Hannę.

    Jerzy Lubert (syn Władysława) urodził się 14.02.1910 w Warszawie, tu ukończył gimnazjum Wojciecha Górskiego, a następnie studia na Politechnice Gdańskiej. W 1atach 1938-1939 wspólnie ze stryjecznym bratem Władysławem (jego krótka historia poniżej) wybudował hale produkcyjne przy ul. Puławskiej 15. Podczas okupacji niemieckiej 1939-1945 współpracował z Armią Krajową, był Przewodniczącym Rady Głównej Opiekuńczej w Warce. W marcu 1941 z jego polecenia architekt Wł. Świątek opracował projekt Robotniczego Domu Kulturalno-Oświatowego o powierzchni 638,27 m2. W budynku zlokalizowany miał być basen pływacki (17×8 m), widownia z balkonami, holem, scena, szatnia, bufet, prysznice, pokoje dla lekarzy, czytelnia. Projekt nie został zrealizowany. W sierpniu 1944 Niemcy część obrabiarek wywieźli do Piotrkowa Trybunalskiego. W 1945 Jerzy Lubert w oparciu o nie uruchomił fabrykę okuć budowlanych. W 1946 została ona przejęta pod Zarząd Państwowy. Wówczas z polecenia byłego Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego w Warce uruchomił Fabrykę Obrabiarek, w której początkowo pracował na stanowisku Naczelnego Dyrektora, a od 30.11.1948 – doradcy technicznego. Na podstawie fałszywego oskarżenia zatrzymano go i osadzono w areszcie, skąd po śledztwie, z powodu braku winy, wypuszczony został na wolność. W czerwcu 1950 podjął pracę w Polskim Komitecie Normalizacyjnym na stanowisku starszego normalizatora; w 1atach 1956-1965 był kierownikiem Zakładu Części Maszyn i Obróbki Metali, a następnie kierownikiem Zakładu Metalowo-Elektrotechnicznego (1966-1967). Zmarł nagle w 1968. Żona jego zmarła w 1987.

    Drugi syn Wojciecha Józef Lubert miał czworo dzieci: Władysława, Wacława, Mariana i Marię.

    Władysław Lubert, s. Józefa, ukończył Wydział Mechaniczny w Politechnice Warszawskiej. W 1936 w rodzinnej fabryce objął stanowisko głównego inżyniera. W 1atach 1938-1939 z Jerzym Lubertem wybudował nową halę produkcyjną przy ul. Puławskiej 15. W 1939 brał udział w kampanii wrześniowej, dostał się do niewoli sowieckiej, osadzony w obozie w Kozielsku, zamordowany został w Katyniu w 1940.

    Józef Ruszkowski, Rodzina Lubertów w Warce 1812-1944. Maszynopis w posiadania autora; Z żałobnej karty. Pamięci Jerzego Luberta, „Normalizacja” R. 36: 1968, nr 6, s. 305; Jerzy Hagmajer, Śp. Hanna Frydrychewicz („Antylopa”), „Słowo Powszechne” 1985, nr 122: 22-24 VI, s. 2; Ada Szubowa, Śp. Hanna Frydrychewicz, tamże, s. 2; Jędrzej Tucholski, Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, Lista ofiar, Warszawa 1991, s. 157.

    Józef Ruszkowski, Zdzisław Szeląg

     

    Szymon Lubert, jak podają źródła metrykalne – urodził się 7 grudnia 1786r. w Warszawie, jako syn Stanisława i Marianny Lubertów. Był żołnierzem napoleońskim, podoficerem Rakietników Pieszych stacjonujących w Warce. Kariera wojskowa Szymona rozpoczęła się w momencie, gdy „wszedł w służbę z zaciągu w 1812 roku dnia 22 września na Kanoniera II klassy do Artyleryi pieszey. W 1813 roku dnia 15 kwietnia na Kanoniera I klassy. Roku 1815 dnia 1 marca na Kanoniera I klassy przybył do Kompanii. Roku 1815 dnia 1 czerwca na Bombardyera do tejże Kompanii 2 pozycyjney Artyleryi pieszey. Roku 1822 dnia 21 września przybył na Bombardyera Rakietnictwa do Półkompanii Rakietników Pieszych. Roku 1822 dnia 1 grudnia postąpił na Wagonmaystra w tejże kompanii.

    Odbył Kampanie: roku 1813 w Niemczech, a roku 1814 w Francyi.

    Był w bitwach roku 1813 pod Lipskiem i Hanau, w 1814 pod Paryżem. W dniu 1 stycznia 1823 roku otrzymał prawo noszenia I Belki. Dnia 12 listopada 1825 roku otrzymał pozwolenie na żenienie się”. Taki oto obszerny zapis z Jego działalności i zdobytych zawodowych awansów został sporządzony przez Dowódcę Półkompanii Rakietników Pieszych – Kapitana Karola Skalskiego i dołączony do zgody na zawarcie przez Szymona Luberta małżeństwa.

    Ceremonia zaślubin odbyła się 21 listopada 1825 roku, w kościele wareckim. Szymon Lubert poślubił warczankę Annę Tyrawską, pannę, córką Józefa i Franciszki (nr aktu 45/1825). W akcie odnotowano, że 39 – letni wówczas Szymon przebywał w Warce od trzech lat (a więc od 1822r.)

    Ciekawostką jest fakt, że do załączonych dokumentów potrzebnych do zawarcia małżeństwa, Szymon przedstawił też charakterystykę swojego wyglądu. W opisie podano, że ma „twarz okrągłą, oczy szare, nosa dużego, włosy czarne i czoło wysokie”.

    Szymon i Anna Lubertowie mieszkali w Warce. Z ich małżeństwa zrodziło się sześcioro dzieci: Kacper (ur. 2 stycznia 1826r.), Teresa (ur. 7 października 1827r.), Wojciech (ur. 20 grudnia 1829r. – w akcie błędnie odnotowano imię matki, zamiast Anna wpisano Teresa z Tyrawskich ), Agnieszka (ur. 26 stycznia 1834r.), Jan(pierwszy – ur. 14 lutego 1836r., zmarł 2 stycznia 1838r.), Jan (drugi – ur. 2 kwietnia 1838r.).

    Anna Lubert zmarła 13 stycznia 1842r. w Warce. w wieku 39 lat (akt nr 7/1842). Po Jej śmierci Szymon ożenił się z Rozalią Styczeń, wdową po Józefie Styczniu. Ceremonia zaślubin odbyła się dnia 25 kwietnia 1842 roku w wareckim kościele (akt nr 16/1842). Szymon Lubert zmarł 1 stycznia 1843 roku w Warce według zapisu dokonanego w akcie miał 53 lata, pozostawił żonę Rozalię (akt nr 2/1843).

    Co zaś się tyczy dzieci Lubertów to o dalszych losach Kacpra, jak dotąd nie udało się znaleźć więcej informacji. Nie wiadomo czy dożył dorosłości czy zmarł jako dziecko.

    Najstarsza córka Szymona i Anny, Teresa, poślubiła Adama Szczepana Płonczyńskiego, kamerdynera z Warszawy. Ślub odbył się 16 stycznia 1855r. w kościele Św. Krzyża w Warszawie (nr. aktu 6/1855). Zmarła w Warszawie, pozostawiając po sobie męża Adama, dnia 6 czerwca 1905r. (nr aktu 110/1905).

    Wojciech Lubert ożenił się 22 lutego 1852r. w Warce, z warczanką Agnieszką Rajczyk, panną, córką Józefa i Antoniny z Korczaków. (nr. aktu 14/1852). W akcie zapisano, że był Czeladnikiem gwoździarskim. Zmarł w Warce, jako wdowiec, dnia 13 maja 1905r. (nr aktu 49/1905).

    Z kolei Agnieszka wyszła za mąż za wdowca Antoniego Maciejewskiego. Ślub odbył się w kościele Św. Jana w Warszawie, dnia 22 maja 1860r. (nr aktu 132/1860).

    Najmłodszy z potomstwa Lubertów Jan (drugi) ożenił się z panną Marianną Lech, dnia 7 września 1862r. w Warce. Jak podaje zapis sporządzony z tej uroczystości Jan w momencie zawarcia małżeństwa był szewcem (nr aktu 29/1862).

    Dalsze losy potomków Szymona Luberta zostały już wcześniej przedstawione. Motywem skłaniającym mnie do napisania niniejszego artykułu była chęć poznania imienia i tego kim był ów żołnierz napoleoński- założyciel rodu Lubertów.

    Ireneusz Lubryczyński

    Redakcja Warka24.pl
    Redakcja Warka24.pl
    Naszą redakcję tworzą mieszkańcy Warki, instytucje oraz organizacje. Jeśli interesujesz się naszym miastem, lubisz pisać artykuły, śledzisz na bieżąco wyniki sportowe bądź uczestniczysz w kulturalnym życiu miasta to zapraszamy Cię do współpracy z portalem. Dołącz do naszego grona!

    NAJPOPULARNIEJSZE