W ciekawej lekcji historii uczestniczyli 6 grudnia uczniowie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Nowej Wsi z klas: II Technikum Ekonomicznego/Technik Spedytor i II Technikum Ogrodniczego, zwiedzając Muzeum Historii Żydów Polskich Polin, które pełni nie tylko funkcję placówki muzealnej ale jest też pomnikiem i symbolem. Gmach muzeum powstał w centrum dawnej dzielnicy żydowskiej Warszawy, zwanej Dzielnicą Północną. Po wejściu do budynku muzeum, ogromne wrażenie zrobił na nas ,,przerzucony” most, który uosabia misję muzeum: budowania mostów między ludźmi, między kulturami, między przeszłością i przyszłością.
Wystawa stała zajmuje dwie połączone ze sobą kondygnacje podziemne gmachu muzeum. Jej projekt opracował międzynarodowy zespół 120 historyków i muzealników z Polski, Izraela i Stanów Zjednoczonych. Wystawa oddziaływuje przez słowo, obraz i dźwięk, Muzeum ma ok. 13 tys m² powierzchni użytkowej. Interaktywna ekspozycja, składająca się z ośmiu tematycznych galerii, prezentuje chronologicznie tysiąc lat historii polskich Żydów na tle najważniejszych wydarzeń z historii Polski od średniowiecza do czasów współczesnych.
Znajdująca się w galerii Las artystyczna instalacja poprzez legendy i opowieści o pierwszych przybyszach żydowskich na ziemiach polskich wprowadza zwiedzającego w podróż przez tysiąc lat historii. Opowiada m.in. legendę o tym, jak uciekający przed prześladowaniami na zachodzie Europy, Żydzi przybyli na tereny obecnej Polski. Miejsce, do którego dotarli, nazwali – jak podpowiedział im głos, który usłyszeli z nieba –Po-lin(tutaj odpoczniesz). W ten sposób Polska na tysiąc lat stała się ich największym europejskim domem. W średniowiecznej galerii Pierwsze spotkania (lata 960–1500) przedstawiono okoliczności pojawienia się w X w. na ziemiach polskich pierwszych Żydów. Byli nimi żydowscy kupcy z zachodniej i południowej Europy, wśród nich Ibrahim ibn Jakub z kalifatu Kordoby. Dalsza części galerii jest poświęcona m.in. pierwszemu żydowskiemu osadnictwu na ziemiach polskich.
Paradisus Iudaeorum(pol.Raj dla Żydów) – galeria przedstawia losy Żydów na ziemiach polskich w okresie uznawanym za złoty wiek społeczności żydowskiej w Polsce. Narracja galerii koncentruje się na rozwoju życia intelektualnego i religijnego Żydów, ukształtowaniu się samorządności żydowskiej oraz funkcjonowaniu Żydów w gospodarce latyfundialnej. Centralnym elementem tej galerii jest interaktywna makieta Krakowa i Kazimierza przybliżająca funkcjonowanie gminy żydowskiej w stolicy kraju.
Miasteczko – pokazane zostały dzieje polskich Żydów od powstania Chmielnickiego do okresu rozbiorów na przykładzie typowego kresowego miasteczka, w którym ludność żydowska stanowiła znaczącą część mieszkańców. Miastem – inspiracją dla tej galerii była Żółkiew należąca do Jana III Sobieskiego. Jej centralnym elementem jest unikalna rekonstrukcja sklepienia drewnianej XVII-wiecznej synagogi z Gwoźdźca na Ukrainie.
Wyzwania nowoczesności – w tej części wystawy został zaprezentowany okres zaborów, kiedy Żydzi dzielili los podzielonego pomiędzy Austrię, Prusy I Rosję państwa. Galerię otwiera sala z pustym fotelem tronowym polskiego króla naprzeciwko którego zawieszono wielkie portrety władców państw zaborczych: Franciszka IIHabsburga, Fryderyka Wilhelma II Pruskiego i Katarzyny II Wielkiej. Dalej wystawa pokazuje jaką wielką rolę w rewolucji przemysłowej na ziemiach polskich odegrali żydowscy przedsiębiorcy, tacy jak Izrael Kalmanowicz Poznański w Łodzi.
Na żydowskiej ulicy – galeria poświęcona okresowi II Rzeczypospolitej, uważanemu za drugi złoty wiek w historii polskich Żydów. Inspiracją dla odtworzonego fragmentu ulicy z szyldami, brukiem i latarniami gazowymi była warszawska ulica Nalewki 74.
Zagłada – ukazano tutaj grozę Holocaustu, w wyniku którego śmierć poniosło ok. 90% z 3,3 miliona polskich Żydów. Dużo miejsca poświęcono historii getta warszawskiego – największego z ok. 600 gett utworzonych przez Niemców na terenie okupowanej Polski. Wąskie przejście a następnie schody z nazwami wysiedlanych ulic – od Siennej po Stawki – prowadzą w dół, na Umschlagplatz. W galerii przedstawiono także funkcjonowanie i ofiary niemieckich obozów zagłady utworzonych na terenie okupowanej Polski, a także różne reakcje Polaków na zagładę Żydów.
Po wojnie – ostatnia galeria przedstawia okres od wyzwolenia Polski aż do dnia dzisiejszego. Większość Żydów wyemigrowała z kraju w pierwszych latach po wojnie przede wszystkim z powodu antysemityzmu i pogromów, m.in. W Kielcach, Krakowie i Rzeszowie. Ważną datą jest rok 1989, kiedy rozpoczyna sie trwające do dzisiaj odrodzenie niewielkiej, ale bardzo dynamicznej, społeczności żydowskiej. W galeriach wystawy stałej znalazły się również elementy obrazujące sytuacje kryzysowe, konflikty oraz trudne aspekty współżycia Żydów i Polaków na przestrzeni wieków.
Opuszczaliśmy mury Polin z nadzieją, aby ponownie tu wrócić, dostrzegając wkład narodu żydowskiego w rozwój polskiej kultury, nauki i gospodarki. Wystawa utwierdziła nas w przekonaniu, że historia polskich Żydów, stanowi integralną część historii Polski, a historia narodu żydowskiego byłaby niepełna bez przedstawienia wydarzeń, które rozegrały się na ziemiach polskich.
