Więcej
    Strona głównaInstytucjeDworek na DługiejNostalgiczny, zaduszny "Dobry Wieczór" w Dworku na Długiej

    Nostalgiczny, zaduszny „Dobry Wieczór” w Dworku na Długiej

    19 listopada w „Dworku na Długiej” odbył się kolejny „Dobry Wieczór”, czyli spotkanie z poezją i tymi, którzy ja kochają. Tym razem, uczestnicy przyszli aby podzielić się i wysłuchać poezji w zaduszkowym nastroju – poezji tych, których już nie ma i poezji o tych, których już nie ma…

    Usłyszeliśmy m.in. poezję Wisławy Szymborskiej, Krzysztofa Baczyńskiego, Kazimierza Przerwy-Tetmajera… oraz autorskie propozycje Magdaleny Chromińskiej-Tuszyńskiej, Jadwigi Teresy Supłacz-Chromińskiej, Janusza Gwary oraz Andrei Patrycji Czasak i Piotra Mrozowskiego – stałych bywalców „Wieczorów”, którzy niestety tym razem nie mogli przybyć ale ich wiersze przeczytali: Joanna Wodzińska i Andrzej Zaręba.

    Dobrym zwyczajem, nie mogło zabraknąć muzycznej części poetyckich „Wieczorów”. Tym razem spotkanie uświetniła Katarzyna Ambroży, która zaśpiewała piosenki o Warce – „Tango Warka” autorstwa Witolda Grzelewskiego i „Piosenkę o Warce” Czesława Maciaka oraz trzy utwory z repertuaru Anny Jantar w których towarzyszył jej Andrzej Zaręba.

    Autorskie wiersze prezentowane podczas „Dobrego Wieczoru”.

    Andrea Patrycja Czasak

    Wciąż czas

    zegarowi, który nie chce się zatrzymać

     

    On przyjdzie jak złodziej,

    zabierze nam ludzi,

    do mieszkań wtargnie.

     

    Poszpera w szufladach,

    pod surdut wepchnie

    kochane rupiecie.

     

    Dzisiaj niebo,

    jakby próbowało

    przykryć się kołdrą

    z morskich fal,

    ze wzorem

    zachodzącego słońca.

     

    Andrea Patrycja Czasak

    Gdzieś w pamięci

    Dziadkowi

     

    Gdzieś w pamięci mam

    nieostre kształty zdarzeń,

    rozmyte twarze,

    niewyraźne spojrzenia.

    Pamiętam

    znaleziony na plaży

    żółty kryształek;

    W pudełku ze skarbami

    leży ukruszona

    złocista muszelka

    z ostatniej wycieczki Dziadków

    do Włoch.

    I gdzieś

    pośród tego wszystkiego,

    przypomniałam sobie orzechy

    w niezielonej jeszcze kuchni

    dmuchana piłkę na płocie sąsiada,

    kromkę chleba posypaną cukrem;

    pasma kukurydzy.

     

    Wciąż nie znajduję

    dokładnych współrzędnych,

    w których

    przyszło mi się rozsypać.

     

     

    Andrea Patrycja Czasak

    Zdjęcia portfelowe

    Babci

     

    Gdy zgubisz swoje serce,

    nie szukaj daleko.

    Szafki nawet będą

    daleki jak wyspy.

    Gdy spadnie uśmiech z twarzy,

    nie szukaj na ścianie.

    Żadna z ram nie zmieści

    tylu wspomnień, lasów

    i porannych kaw.

     

    Podszarpane czasem,

    rosą i różami, czarno-białą

    telewizją, zdjęcie mocno szare.

     

    Mimo tylu zmian po latach

    I nieobecności,

    wciąż te same oczy.

    Zakochane.

     

    Andrea Patrycja Czasak

    Do kotki

    Pani Babci Jadzi

     

    Wiesz, powiedziałam Ci niewiele,

    niewiele ponad Twoje mruczenie.

    Niewiele ponad głaski, czułości,

    niewiele ponad Twoje istnienie.

     

    Lecz teraz mówię

    wierszem i słowem

    jak wiernym, oddanym byłaś Ty

    Kotem.

    Gdy pozostałaś

    w pustym mieszkaniu,

    a potem na wieczność

    spotkałaś się z Panią…

     

    Szylkretko,

    znów mruczysz na jej kolanach.

     

    Piotr Mrozowski

    Anioł ostatni

     

    Anioł ostatni odprowadzi

    odprowadzanego

    niezależnie od pogody

    i publiki

     

    będzie czekał do końca

    tam gdzie inni zawiodą

    tam gdzie nie zaśpiewają

    nie pomodlą

    on zaśpiewa

    on wymodli

     

    Gdy  wieńce zwiędną

    i znicze zgasną

    tam Anioł będzie

    czuwał jak zawsze

     

    wyrozumiały strażnik ludzkiego

    losu

     

    Piotr Mrozowski

    Byłaś zawsze

     

    Byłaś zawsze

    nawet wtedy

    gdy pamiętać nie mogę

     

    zawsze gdzieś z boku

    zawsze gdzieś blisko mych trosk

    w mych dniach, raczkowaniach,

    nauce mówienia,

    chodzenia

     

    byłaś gdy usiadłem w mrowisko

    i gdy uciekłem Ci w pole kukurydzy

    i byłaś częściej niż rodzice

    zapracowani w swych trudach

    piekąc pyszne pierożki i pilnując

    każdego mego kroku

     

    i byłaś potem gdy dorastałem

    gdy opowiadałaś swoje wojenne dzieje

    i wciąż pamiętam Twoje spracowane dłonie

    i tęsknię za tymi opowieściami

    Babciu.

     

    Jadwiga Teresa Supłacz-Chromińska

    Niezgłębiona tajemnica

     

    Odeszli od nas

    chociaż kochali

    odchodząc mówili

    żegnaj…

    nie…do zobaczenia

    Dlaczego?

    bo stamtąd nigdy

    się nie wraca

    drogi powrotnej…

    po prostu nie ma

    Podobno kwiaty

    tam pięknie kwitną

    wszystko pachnie

    jak w maju

    ten kto tam trafi,

    szczęśliwy będzie

    bo trafi do raju.

    Czy to jest prawdą?

    nikt tego nie wie

    Ci co odeszli

    już w innym ciele

    w snach do nas

    przychodzą

    ale nie mówią o tym

    co tam zastali

    w ogóle mówią nie wiele

    z tęsknoty nas odwiedzają

    choć wszystko

    o nas wiedzą

    to my nic

    o nich nie wiemy

    ale od nich też

    niczego się nie dowiemy

    Zostawmy temat

    on jest tajemnicą

    zgłębimy ją wtedy

    jak tam

    sami pójdziemy

    wtedy się

    dowiemy

     

    Magdalena Klara Chromińska-Tuszyńska

     

    Ciemne alejki skąpane w drżącym świetle.

    Świetliste refleksy tną zadumy przestrzeń.

    Światło I mrok razem są.

    Twych myśli szloch,

    Twych uczuć rzewny potok.

    One tak płyną, powoli okalają Ciebie. Przybliżają, oddalają, od tych którzy byli.

    Oni tu są. Zawsze tu będą, patrząc na twą spękaną duszę.

    Tęsknotę, żal, smutek.

    Niewysłowiony, nieminiony, nieukojony.

    Weź je, ponieś je w milczeniu, zapal ciepłych uczuć płomień.

    Niech ukoi Twój ból, Twoją towarzyszkę rozpacz.

    Nie płacz, powiedz: jestem tu, a Wy?

    Nie usłyszysz odpowiedzi, poczujesz ją w wietrze, zimnych kroplach mroku.

    Spotkamy się kiedyś jeszcze?

    Zawsze, pod powieką Twych zamkniętych oczu.

     

    Dworek na Długiej
    Dworek na Długiejhttp://dworek.warka.pl/
    Gminna Instytucja Kultury w Warce. Adres: ul. Długa 3, 05-660 Warka. Tel. +48 667 22 70. Stałe godziny pracy : Pn-Pt 8.oo-16.oo Dodatkowo w godzinach popołudniowych i w sobotę odbywają się zajęcia tematyczne z instruktorami.

    NAJPOPULARNIEJSZE