1 listopada na cmentarzu w Ostrołęce będzie prowadzona zbiórka do puszek na rzecz ratowania nagrobka wielkiego polskiego kompozytora Franciszka Lessla, który pochowany jest właśnie na tamtejszym cmentarzu.
Franciszek Lessel to jedyny Polak, który miał zaszczyt kształcić się w Wiedniu u Josepha Haydna. Z ziemią warecką związany poprzez Marię Wirtenberską, której majątkiem we wsi Pilica administrował w latach 1823-1836. W tym roku, 26 grudnia przypada 185. rocznica śmierci Lessla. Jego nagrobek jest w bardzo złym stanie i wymaga jak najszybszej renowacji.
Zachęcamy wszystkich do wsparcia inicjatywy uratowania nagrobka Franciszka Lessla. Można zrobić to 1 listopada podczas KWESTY W OSTROŁĘCE, można przekazać darowiznę na konto 61 9154 0005 2001 0098 3361 0001 z dopiskiem LESSEL (konto użyczone przez Stowarzyszenie W.A.R.K.A.) lub wpłacić je poprzez portal zrzutka.pl/5yn6em.
DZIĘKUJEMY!
Franciszek Lessel (ok. 1780 – 1838)
Polski kompozytor i pianista, urodzony ok. 1780 roku w Warszawie, zmarł 26 grudnia 1838 w Piotrkowie Trybunalskim, pochowany na cmentarzu w Ostrołęce niedaleko Warki.
Pierwsze lekcje młody Franciszek pobierał od swojego ojca Wincentego Ferdynanda Lessela, który był również kompozytorem. Pod koniec 1799 r. wyjechał do Wiednia, gdzie podjął – jako jedyny Polak, kompozytorskie studia u Josepha Haydna. Po śmierci swego mistrza w 1809 r. wrócił do Polski. Koncertował (grał na fortepianie i harmonice szklanej), udzielał lekcji muzyki, komponował własne utwory. Jego koncerty odbywały się w Wiedniu, Krakowie, Warszawie, a także w Puławach, gdzie jego ojciec zorganizował orkiestrę na dworze Czartoryskich.
Nieszczęśliwie zakochany w nieślubnej córce księżnej Izabeli Czartoryskiej – Cecylii Beydale. Małżeństwo nie mogło dojść do skutku ze względu na różnice w urodzeniu i złą sytuację finansową kompozytora. Według podania, Wariacje na temat polskiej pieśni ludowej a-moll Lessel napisał właśnie dla Cecylii. Utwór ten jest bardzo efektowny i silnie emocjonalny – szereg dramatycznych i burzliwych wariacji został poprzedzony sentymentalnym tematem głównym, który powraca na koniec jako swoisty epilog.
Po roku 1812 rozgoryczony Lessel zdecydował się zostać administratorem w majątku Gzików koło Kalisza. Sprawy muzyczne w jego życiu zeszły na plan dalszy, nie zaniechał jednak zupełnie komponowania. Od 1823 był pełnomocnikiem dóbr Marii Wirtenberskiej w Pilicy, nadzorował rozbudowę i urządzenie parku romantycznego. W roku 1836 został administratorem w Instytucie w Marymoncie, a w 1837 – inspektorem gimnazjum gubernialnego w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie zmarł w 1838 r.
W muzyce Lessela słychać wpływy Haydna i Mozarta, jak też silny związek ze stylem brillant. Do najciekawszych z nielicznie zachowanych utworów należy Koncert fortepianowy C-dur op. 14 z motywami ludowymi (mazur, pieśń kozacka) w finałowym Rondzie. Lessel jest także autorem kilku sonat fortepianowych nawiązujących w pewnym stopniu do stylu J. Haydna. Są to jedne z najlepszych, a także jedne z niewielu zachowanych polskich sonat fortepianowych z epoki klasycyzmu.
