Warecki Oddział PTTK im. W. Krawczyka 2 października 2021r. zaprosił swoich członków i sympatyków na kolejny, 36 Jesienny Złaz Turystów.
Ok. 150 turystów z 10 szkół – Nowej Wsi, Michałowa, wareckiej jedynki i dwójki, Wrociszewa, Sułkowic, Watraszewa, Ostrołęki, Konar i Zespołu Szkół Specjalnych w Grójcu powitała przepiękna, złota polska jesień.
Pierwszym etapem wędrówki na który uczestnicy dojechali 3 autokarami był rezerwat Skałki pod Niekłaniem. Rezerwat został utworzony w 1959 r., by zachować osobliwe formy skalne. Skały, o których mowa, zostały wyrzeźbione w procesie erozyjnym w triasowych i dolnojurajskich piaskowcach. Dzięki temu pięknie odróżniają się żółtym i pomarańczowym, ale też ciemnym kolorem na tle zieleni lasu. Na długości kilkuset metrów skałki tworzą dwa osobne skupiska osiągające do 8 m wysokości, ostańce. Są to skały o wyjątkowo nietypowych kształtach, takich jak grzyby, kominy, ambony (kazalnice), czy też… co podpowie wyobraźnia. My widzieliśmy w nich żelazka (takie z duszą), maczugi i okręty! Pomiędzy skałkami znajdują się niewielkie jamy i jaskinie. Grupę zachwyciły nie tylko osobliwe skały, ale również pogoda. Słonko rzucało ciepłe promienie, między kolorowe liście dębów, klonów, buków i czerwonych gron jarzębin.
Gdy wszyscy naładowali swoje „baterie” świeżym powietrzem, ruszyli do pobliskiego Szydłowca, gdzie czekała na nich pani przewodnik. Nazwa miasta prawdopodobnie pochodzi od nazwiska rodu Odrowąż, Szydłowieckich. W samym jego środku, na Rynku Wielkim, stoi ratusz. Jest to przykład mieszczańskiej architektury polskiej doby renesansu choć niektórzy twierdzą, że budynek jest doskonałym przykładem wczesnego stadium manieryzmu. Budowę ukończono w 1629, z inicjatywy Mikołaja Radziwiłła Czarnego, chociaż znaczny odsetek funduszu budowy pochodził ze składek mieszczan. Z okien ratuszowej wieży zegarowej można, w ważne rocznice miejskie, usłyszeć hejnał. Obecnie, tak jak pierwotnie zakładano, mieści się tam Urząd Miejski oraz kawiarnia. Następnie „wareccy” turyści przeszli do zamku, wybudowanego przez Stanisława Szydłowieckiego w latach 1470–1480 na miejscu dawnego grodu. W latach 1515–1526 nastąpiła przebudowa i rozbudowa gotyckiego zamku na renesansową rezydencję dokonana przez Mikołaja Szydłowieckiego. Albrecht Władysław Radziwiłł w latach 1619–1629 dokonał ostatniej przebudowy zamku w stylu późnorenesansowym i barokowym. W 1802 zamek oraz dobra szydłowieckie zakupiła księżna Anna Sapieżyna Zamoyska, która odsprzedała go w 1828 skarbowi Królestwa Polskiego. Wkrótce potem został wydzierżawiony Maurycemu Engermanowi, który urządził tu skład piwa. Nieużytkowany od połowy XIX wieku popadał w ruinę, dopiero w latach 60. XX wieku miał miejsce pełny remont budowli. Zamek oddano miejscowym instytucjom publicznym, obecnie jest siedzibą Szydłowieckiego Centrum Kultury oraz Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych. Obiekt Zachwycił uczestników wyprawy nie tylko monumentalna budowlą, ale również fosą, pozostałością dawnej funkcji obronnej. Turyści zasmakowali również szydłowieckich lodów, delektując się nimi na ławeczkach pięknego rynku, na którym nastąpiło podsumowanie rajdu. Prezes PTTK Marzena Jankowska, wręczyła wszystkim drużynom dyplomy uczestnictwa, a nowym członkom legitymacje członkowskie.
Powrotna droga minęła bardzo szybko. Niektórzy turyści rozpoczęli już planowanie następnej wyprawy – rajdu Palmiry 2021.
