Dzięki staraniom Społecznego Komitetu im. ks. Marcelego Ciemniewskiego na rzecz Odnowy Zabytkowych Nagrobków na Wareckim Starym Zabytkowym Cmentarzu, dla uratowania pamięci zasłużonego dla Warki rzeźbiarza Jana Wojtasiaka i zachowania miejsca jego wiecznego spoczynku, wykonane zostały prace rekonstrukcyjne zniszczonego nagrobka. Możliwe to było dzięki wyrażeniu przez ks. kanonika Grzegorza Krysztofika – proboszcza parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce zgody na przeprowadzenie powyższych prac. Darczyńcami płyty z piaskowca i przetransportowania jej z Szydłowca do Warki byli: Zdzisław Maszkiewicz z Pionek, Janusz Zawodnik z Szydłowca i Magdalena i Jerzy Figarscy z Jastrzębia. Fundament pod płytę wykonał Zakład Usług Komunalnych w Warce Sp. z o.o.
W dniu 19 września 2017 r. na wareckim starym cmentarzu odbyła się uroczystość podczas, której modlono się przy nowym grobie Jana Wojtasiaka w jego intencji. Ksiądz kanonik Grzegorz Krysztofik – proboszcz parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce specjalną modlitwą pobłogosławił zrekonstruowany nagrobek. W uroczystości udział wzięła część członków Społecznego Komitetu im. ks. Marcelego Ciemniewskiego na rzecz Odnowy Zabytkowych Nagrobków na Wareckim Starym Zabytkowym Cmentarzu.
Jan Wojtasiak syn Jakuba i Kunegundy z Tomczyków urodził się w 1871 r. w osadzie Pałac Kutnowski w parafii Kutno. Bardzo skąpa jest informacja o jego życiu. Nie wiadomo kim byli jego rodzice i kiedy przybył do Warki oraz jakie posiadał wykształcenie. Z ksiąg parafialnych wiemy, że „pozostawił owdowiałą żonę Antoninę z Domańskich”. Z przekazu Janiny Jaworskiej żony Eugeniusza wychowanego przez wdowę po Janie Wojtasiaku wynika, że przez pewien czas pracował w Rosji, prawdopodobnie w Rostowie, skąd po śmierci trzyletniej córki wrócił z żoną do Warki. Jan Wojtasiak był utalentowanym rzeźbiarzem, o czym może świadczyć wiele wykonanych przez niego prac rzeźbiarskich w okolicznych kościołach m.in. w Grabowie i Warce. Według ks. Marcelego Ciemniewskiego, proboszcza parafii św. Mikołaja w Warce w latach 1897 – 1927, w 1924 r. w renesansowym ołtarzu głównym znajdowały się uszkodzone części, które dorobił Jan Wojtasiak oraz wykonał rzeźby św. Mikołaja i św. Jana Chrzciciela, rzeźbę Dobrego Pasterza na renesansowym tabernakulum z XVII w. Dziełem jego są także dwa boczne ołtarze : św. Mikołaja w nawie głównej i św. Anny w nawie bocznej. Jemu też przypisywane jest wykonanie ambony i namalowanie obrazu Królowej Niebios z Dzieciątkiem Jezus w otoczeniu grających aniołów, na wysokiej arkadzie dzielącej nawę główną. W rysach aniołów podobno uwiecznił wizerunek żony. Pod tym malowidłem umieszczony został napis : „Matko Niebieskiego Pana, Ślicznaś i Niepokalana”. Jan Wojtasiak zmarł 26 lipca 1926 r. i pochowany został na wareckim starym cmentarzu.
W dniach 1 i 2 listopada 2017 r. odbędzie się na starym wareckim cmentarzu szósta kwesta na rzecz renowacji zabytkowych nagrobków. Społeczny Komitet zaprasza wszystkich do wsparcia tej inicjatywy. Bardzo wiele zabytkowych nagrobków nadal wymaga pilnej renowacji i od troski społeczeństwa zależy, ile z nich uda się uratować przed całkowitym zniszczeniem. Obecnie trwają duże prace konserwatorskie przy nagrobku rodziny Polamin z drugiej poł. XIX w. – trzy płyty nagrobne i postument. Obiekty znajdujące się na cmentarzu są niezwykle cenne pod względem historycznym i artystycznym, są niewyczerpanym źródłem wiedzy o minionym życiu pojedynczych ludzi i całych zbiorowości ludzkich, a także są świadectwem naszej kultury i tożsamości.
Andrzej Gut – przewodniczący Społecznego Komitetu…
