Warecka Akademia Wiedzy w Dworku na Długiej zaprasza na kolejny, bezpłatny wykład, który odbędzie się w czwartek – 12 marca o godz. 1730.
TROJA – POMIĘDZY POEZJĄ, A ARCHEOLOGIĄ
prowadzi: Edyta RUBKA – KOSTYRA
Opowieść o wojnie trojańskiej od blisko trzech tysięcy lat jest jednym z najważniejszych elementów zachodniej kultury. Ile w niej prawdy, a ile fantazji?
Troja, Ilion (gr. Ilios, łac. Ilium) – starożytne miasto położone w Troadzie u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej nad rzeką Skamander; obecnie uważa się, że Troja była miastem usytuowanym na wzgórzu Hisarlik w dzisiejszej Turcji
Odkrycia archeologiczne
XVIII w. – odkrycie inskrypcji, które pozwoliły na zidentyfikowanie miejsca, w którym mogło się znajdować miasto
1871-1894 – wykopalisk prowadzone przez Heinricha Schliemanna i Wilhelma Dörpfelda
1932-1938 – wykopaliska amerykańskie
Heinrich Schliemann (1822 – 1890)
Niemiecki archeolog, który był niezwykle uzdolniony do języków – poznał ich 18 w mowie i piśmie. Schliemann był entuzjastą antyku, znającym Iliadę i Odyseję Homera na pamięć. Po latach studiów archeologicznych i podróży podjął w 1871 r. na własny koszt wykopaliska na wzgórzu Hisarlik, gdzie pragnął odnaleźć miasto z eposu Homera.
Kiedy Schliemann rozpoczynał badania w Troi, większość naukowców uważała epopeje Homera z fikcję. Wykopaliska udowodniły, że Iliada w pewnym sensie opiera się na faktach historycznych.
W trakcie prac archeologicznych rozpoznano dziewięć warstw osadniczych Troi: najwcześniejsza jest datowana na wczesna epokę brązu (ok. 3000 – 2600 r. p.n.e.), a najmłodsza na okres rzymski (334 p.n.e. – V w. n.e.). Gdy w jednej z najniższych warstw (obecnie zwanej Troja II) Niemiec natrafił na pozostałości mocnych fortyfikacji, uznał je za mury homeryckiej Troi. Utwierdził się w tym poglądzie, gdy znalazł przy murach tzw. „skarb Priama” – kilka tysięcy różnych przedmiotów ze złota, srebra i miedzi. Jednak już pod koniec życia Schliemanna (zmarł w 1890 r.) archeolodzy ustalili, że „skarb Priama” i Troja II są o około tysiąc lat starsze od czasów opisanych przez Homera, a prawdziwe miasto Priama to raczej Troja VI albo VIIa.
„Skarb Priama” – najciekawszy rezultat wykopalisk; złote zabytki przeszmuglowane przez Schliemanna z Turcji do Berlina. Zniknęły pod koniec II wojny światowej. Odnaleziono je dopiero w 1993 r. w Moskwie. Szczególnie efektowna jest złota biżuteria: diademy i kolczyki o wisiorkach w kształcie idoli, liczne złote ozdoby do włosów i paciorki oraz wisiory ze złota, srebra, krwawnika i bursztynu. Skarb zawiera też słynną złota sosjerkę w kształcie łódki, złota flaszkę w kształcie granatu, różne wazy o formach antropomorficznych i cztery wspaniałe topory z polerowanego kamienia.
Iliada i Odyseja
Iliada i Odyseja to dwa epickie poematy (gr. epos – słowo, opowieść) – najstarsze dzieła literatury greckiej, które dotarły do naszych czasów. Obydwa powstały w VIII w. p.n.e. w Jonii i zostały skomponowane w heksametrze (tzn. sześciomiarze). Autorstwo obydwu epopei badacze przypisują Homerowi, legendarnemu poecie, o którym już w starożytności nie wiedziano nic pewnego.
Iliada opisuje 49 decydujących dni 10. roku wojny: spór Achillesa z Agamemnonem o brankę Bryzeidę, powrót Achillesa na pole walki po śmierci jego druha Patroklosa, z rąk Hektora. Poemat kończy się opisem pogrzebu Hektora, którego Achilles zabił w pojedynku. Akcja Odysei toczy się już po zburzeniu Troi, a głównym motywem poematu są przygody powracającego z wojny Odyseusza, króla Itaki.
Edyta Rubka – Kostyra
Zapraszamy
